کد مطلب:78147 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106

حکمت 349











و عزی قوما عن میت مات لهم، فقال علیه السلام:

«ان هذا الامر لیس بكم بدا و لا الیكم انتهی و قد كان صاحبكم هذا یسافر فعدوه فی بعض سفراته، فان قدم علیكم و الا قدمتم علیه.» یعنی تسلیت در عزا داد علیه السلام جماعتی را از كسی كه مرده بود از ایشان، پس گفت علیه السلام:

به تحقیق كه این امر مردن، نیست كه ابتدا كرده باشد به شما، یعنی پیشتر از شما نیز بود از برای پدران شما و نه اینكه منتهی شود به شما، یعنی بعد از شما نیز خواهد بود از برای اولاد شما و به تحقیق كه بود این مصاحب شما كه سفر می كرد در حین حیات، پس بشمرید مرگش را از بعضی سفرهای او، پس اگر از سفر وارد شد بر شما فنعم المطلوب و اگر وارد نشد شما سفر می كنید و وارد می شوید بر او.